خصوصیات اخلاقی و شخصیتی یک جوجیتسوکار برزیلی چیست؟

شاید این سوال بنظر خیلی از ورزشکاران بخصوص جوجیتسوکاران برزیلی بی اهمیت باشد. شاید آنچه ما از موفقیت در ورزش در نظرمان است، کوشش و ممارست در تمارین است.

در تمام سال­های ورزشیم، به قهرمانان دقت کردم. رفتار آنها را مطالعه کردم تا ببینم آیا خصوصیت بخصوص و یا دیدگاه خاصی دارند که بین آنها مشترک باشد و منجر به رسیدن به موفقیت در امر ورزشی آنها شده باشد؟

جواب برایم جالب بود. بین همه آنها خصوصیات مشترکی وجود داشت و البته تفاوت هایی که منجر شده بود تا آنها را به  میزان های مختلفی از قهرمانی سوق دهد.

در ادامه به شرح سه خصوصیت یک قهرمان جوجیتسو برزیلی میپردازم:

1)صبر: صبور بودن یکی از خصوصیاتیست که قهرمانان جوجیتسوکار برزیلی نسبت به دیگر قهرمانان رشته های دیگر رزمی دارند. در رشته هایی مثل جودو، کشتی، ام ام ای و … توانایی در اخذ تصمیمات لحظه ای بسیار مهم است. در واقع نوعی روحیه واکنش گرا در این رشته ها به چشم میخورد. این ورزشکاران جواب هر ضربه یا اقدام حریف را باید سریع بدهند و یا در کسری از ثانیه اقدام به حمله کنند. اما در جوجیتسو برزیلی داستان کمی متفاوت است. قوانین این ورزش به­گونه ای است که نیاز زیادی به عجله نیست، بلکه برعکس باید کمی صبور باشید تا در موقعیت مناسب اقدام به حمله کنید. در رشته جوجیتسو برزیلی آنچه منجر به پیروزی میشود صبور بودن در برابر فشارهای روانی و جسمانی و پیش بردن مسابقه به سمتی است که در آن میتوان موفق عمل کرد. به طور خلاصه خیلی ها جوجیتسوی برزیلی را شطرنج انسان ها میدانند. بنابراین در شطرنج اقدام به موقع و صبر و احاطه کافی به حرکات حریف بسیار مهم تر است تا روحیه حمله کردن.

2)تسلیم شو اما یادبگیر: شاید شما هم این عقیده را داشته باشید که در ورزش تسلیم شدن به معنای شکست است اما در جوجیتسوی برزیلی تسلیم شدن بخشی از روند یادگیریست. در تمارین این رشته در هر جلسه تمرینی ده ها بار ورزشکاران در حال رقابت با یکدیگر به هم تسلیم میشوند. آنچه باعث میشود تسلیم شدن در این رشته امری ناپسند نباشد این است که در صورت مقاومت در اجرای تکنیک در اکثر مواقع ورزشکاران جوجیتسو در خطر جدی شکستگی ها و در رفتگی های شدید و حتی خفه شدن قرار میگیرند و اگر تصمیم بر تسلیم شدن نداشته باشند بی شک در بهترین حالت عمر ورزشی کوتاهی خواهند داشت. بنابراین آنچه یک ورزشکار رشته جوجیتسو یاد میگیرد اینست که در بعضی مواقع مقاومت کاری بی نتیجه است و بهتر است تسلیم شود و به خود فرصت دهد تا اشتباهاتش را مرور کرده و باز به عرصه رقابت برگردد.

3)واقع بین باش: مهم نیست که ده سال است که در جوجیتسو فعالیت میکنید یا امروز میخواهید وارد این عرصه شوید. شما قرار است با هم سطحان خود (با توجه به درجه کمربند) مبارزه کنید. بنابراین در این رشته ورزشی یاد میگیرید که نگاه شما باید رقابتی باشد اما نسبت به هم رده های خودتان، ضمن اینکه باید تلاش کنید تا از ارشدها و با تجربه ها بیاموزید.

اینگونه تصور میشود که صبور بودن، گاهی تسلیم شدن و باز ادامه دادن و واقع بین بودن و رقابت با هم سطحان ضمن یادگیری از با تجربه ها تنها کلیدهای موفقیت در جوجیتسو برزیلی نیستند. بلکه میتوانند مارا در مسیر زندگی نیز راهنمایی کنند.

نویسنده:محمد مهدی ملک محمد